bihah (weddingtime...)

Hellow,

sinds mijn vorige verslagje heb ik nog op 3 dagen een bruiloft gevierd. Vorige woensdag gingen we naar de bruiloft van Nilam ( de man die onze reisjes / trekkings organiseert). Omdat er sprake was dat er op woensdag een strike ging zijn gingen we dinsdagavond reeds in Bodnath slapen. We moesten rond 7 uur bij Nilam zijn, we waren er rond 7.30 wat nog veel te vroeg was, de ceremonies begonnen pas rond 9.30. Ervoor kregen we kopjes thee met zoetigheden. We zaten op het dakterras samen met 2 geitjes waarvan 1tje het einde van de dag niet haalde. Nilam droeg traditionele kledij en wij kregen allemaal een tika. Na nog wat wachten wandelden we door het dorp en aan de rand van het dorp stond een bus op ons te wachten om ons naar de ceremonie plaats te brengen. Daar waren er heel veel rituelen en kregen we een lekker maaltijd voorgeschoteld. Jammer genoeg voelde ik me niet goed en kon ik niet veel eten. Tijdens de ceremonie mag de bruid ook niet lachen, anders lijkt het alsof ze blij is van huis weg te zijn. Ze moet de hele dag naar beneden kijken. We kregen ook stoelen om op te zitten tijdens het kijke naar de ceremonie want het duurt wel een hele tijd. Na de ceremonie rond 17.00 keerden we terug naar Nilam zijn huis waar ze net het geitje aan het slachten waren.Rond 21 uur gingen we dan aan de dal bhaat en erna naar huis. Op zondag ging ik naar een andere bruiloft, ditmaal van een neefje van Krishna. Dit koppel was midden in de nacht getrouwd omdat de sterrren dan goed stonden. Met de vrijwilligers gingen we eerst naar het ouderlijk huis waar we een ontbijtje kregen. Toen ontstond er plots een strike ( bussen die de straat blokkeerden, kleine rellen en autobanden die in brand gestoken werden, Joyce dacht dat er iemand overleden was en dat ze dit daarom deden) en moesten we vlug vertrekken. We reden een uurtje naar Panouti om de bruid op te halen. Deze bruid was tijdens de ceremonies heel veel aan het huilen. Wij als gasten kregen ongelooflijk veel eten en we dansten ook een beetje. Dinsdagavond ging ik dan naar het bruiloftsfeest van het neefje van Krishna terug compleet in sari. Julie en ik liepen langs de harniko highway in onze sari en hadden enorm veel bekijks. OP het feest was er terug enorm veel eten, snacks, ijsjes, diner, dessert. We dansten ook superveel echt grappig een combinatie van hindoe songs ( die ik ondertussen ook al kan meeneurien) en westerse liedjes. Echt een superfeestje,e nige nadeel was de wat zatte nepalese mannen maarja.

Voor de rest bezocht ik een tempel, ging naar Nagarkot waar we smorgens om 5.30 een uur wandelden naar een vieuw point. Maar het was de moeite waard ik zag mijn mooiste zonsopgang ooit. De bergjes kleurden ook mooi roze. IN het terugkeren gingen we bovenop de bus zitten, helemaal nepali style een superervaring en een leuk zicht. En gewoon het zonnetjes op je gezicht en de wind door je haren.. Ik ging ook nog een dagje shoppen in Kathmandu en vond er eindelijk het nepalese woordenboekje dat ik wou hebben.

Vorige week maar een halve dag gaan werken omwille van de strikes, bruiloft en een dagje ziek in bed gelegen. Deze week begon ik vol goede moed op mijn gewone school waar ze examens hebben. Maar jullie geloven nooit wat ik daar meemaakte. IK moest er het kindje met een handicap begeleiden. Ik vroeg een paar maal hoe ik het best kon helpen, maar ik moest gewoon dat kindje zijn hand nemen en ik het examen invullen. Dit hou je echt niet voor mogelijk en ik voelde me er super ambetant bij. Sommige vragen werden ook klassikaal beantwoord. Als leerlingen klaar waren controleerde de leerkacht en gomde de foute antwoorden uit en zei de juiste tegen de leerlingen. Ze mogen hier ook gewoon overschrijven van elkaar. Echt niet normaal. Ik ben dan maar de principal gegaan om te zeggen dat ik vond dat ik niets kon doen en dat ik deze week de hele week op de mr zou gaan lesgeven omdat ik daar meer kon doen. OP de mr een leuke week, volgende week hebben ze een competitie op school en daar oefenen we nu voor. Het zijn ook mijn laatste dagen op de mr school. Nog vrijdag en volgende week donderdag en mijn vrijwilligerswerk daar zit erop. Ik ben nu ook bezig om dingen voor hen te kopen met de centjes die ik van jullie kreeg. Ik ga morgen een casette / cdspeler kopen en vandaag kocht ik reeds 2 puzzels. Ik moet nu alles al kopen want er zal van zondag tot en met dinsdag waarschijnlijk weer een algemene staking zijn en dan is alles gesloten. Maar als het algemene staking is ga ik 2 of 3 daagjes klusen in swarga en anders ga ik gewoon les geven. Vandaag bezocht ik ook de mr school in Bhaktapur waar de leerlingen veel meer hulp nodig hebben dan bij ons. Deze kinderen zaten ook bijna allemaal in een rolwagen. En het was er ook veel kleiner dan op de mr school in thimi waar ik werk.

Nu het bij jullie aan het vriezen is kan ik hier overdag nog steeds rond de 20 graden. Maar vanaf 15.30 uur koelt het hier serieus af en pas rond 10.30 uur word het terug warmer. Dan is het hier maar een graad of 3-4. We zitten hier dus met serieuse temperatuurschonmelingen op 1 dag. Op de swangia academy, geef ik gewoon les binnen en is het echt koud en heb ik winterkleren nodig. Maar op de mr school zitten we heel veel buiten en daar kan ik nu gewoon buiten met een licht truitje aan.

vele groetjes jana