Celebrations ...

Hellow,
hier een verslagje over mijn week met veel speciale dagen.
Eerst ging ik vorige zaterdag naar een trouwfeest. Ik ging daar naartoe in traditionele klederdracht namelijk een sari. Dit is zo een lange doek die je rond je moet wikkelen. Op zich wel leuk om te dragen en het heeft toch een feestelijk gevoel.Mijn zusjes hier hebben mij geholpen om hem aan te doen en daarna kwamen ze met een hun make up. Ik liet alles maar over me komen en genoot van elk moment. We hadden met de leerkrachten om 16 uur afgesproken en voor nepalezen te zijn was iedereen er ongeveer op tijd. Dan gingen ze nog even het cadeau gaan halen ( een rijstkoker en dan nog een kleiner cadeau). Dan namen we met z'n allen de bus naar Kathmandu. Stel je voor met je mooiste kleren even een overvolle bus nemen. Dan op het feest aangekomen werd het duidelijk dat het de dochter van onze schooldidi was te ging trouwen. Het was een feest enkel voor de bruid de bruidegom was niet aanwezig. Eerst gingen we de bruid begroeten en werden er foto's genomen.Daarna mochten we gaan zitten op kleugige plastiek stoelen en kregen we enorm veel lekkere hapjes en cola, limonade, shang of raksi. Dan mochten we aanschuiven aan het buffet en daarna was er nog een superlekker dessert cake met curdijs.
Na het trouwfeest rond 20 uur namen we de bus terug naar Bhaktapur. De bus heeft mij echt voor mijn straat afgezet. Stel je voor je zit op de bus je principal vraagt waar je woont maarja ik weet geen straatnaam. Dan belt hij gewoon naar Krischna mijn contactpersoon hier om te weten waar ik woon. Dan even met de bus door de smalle straten van het centrum van bhaktapur gereden met nog andere mensen op de bus die voor mij speciaal een ommetoer moesten maken. Maar die bleven daar heel rustig onder. Het was wel super dat de principal wou dat ik veilig thuis gebracht werd.
Alles is dicht en niet omdat het zondag is maar om een boze Maoistische (een partij die buiten de regering staat) leider die heeft besloten dat alle winkels, scholen en openbaar vervoer in heel Nepal gesloten moeten blijven voor een dag. Heel bizar eigenlijk om te ervaren.
Op dinsdag was het blijkbaar world aidsday, er was een optredentje hiervoor in bhaktapur waar ik even naar gekeken heb toen ik van school kwam.
Op woensdag hadden we een festival Jamori Purnima. Ik had mij hier heel wat bij voorgesteld want mijn gezin was er al dagen over bezig. Om 6 uur begonnen met Jamori te maken. Zij noemen het brood, het is bloem met water gemeng tot een deegje en dan opgevuld met zoetigheid en dit stomen ze dan. Ik mocht het ook proberen, niet zo eenvoudig om een soort kegeltjes te rollen uit het deeg. Maar het was super dat ik mocht helpen. Dan heel de dag lekker gegeten maar voor de rest deden ze heel de dag niets.
Op donderdag was het dan world disabeld day. De leerlingen van de mr school in thimi kwamen naar Bhaktapur. Eerst liepen we met alle leerlingen van de verschillende scholen door bhaktapur. Dan gingen we naar een plein om te luisteren naar de toespraak van mijn principal. Er werden ook een paar mensen bedankt die dit jaar iets bijzonders gedaan hadden. Dan deden mijn leerlingen nog een dansje ( was het plots voor mij duidelijk waarom ik de laatste weken zoveel hetzelfde dansje moest doen). Het was jammer dat we slechte cd / casette speler van school meegenomen hadden want die werkt echt superslecht. (Daarom mijn idee om met jullie sponsergeld een nieuwe te kopen voor hen.)dan kregen we nog een sapje en koekjes en was het afgelopen. Het idee vind ik heel goed, maar het zou voor de leerlingen leuker zijn als er op die dag leuke dingen te beleven zouden vallen.
Op zaterdag was het dan sinterklaasfeest. Jaja ik ben zo braaf geweest afgelopen jaar dat de sint mij zelfs in nepal gevonden heeft :-). Het was een echt Nederlands sinterklaasfeest, met pepernoten, marespein, chocoladeletters, chocoladepepernoten (deze wil ik volgend jaar in Belgie ook). Stel je voor met allemaal volwassenen sinterklaas liedjes zitten zingen, het was echt eem superzalige avond. We kregen ook een pakje van de sint wat snoepgoed en een sleutelhanger met een Nederlans klompje eraan.
Nu wat meer over mijn werk op school. Op de Swangia academy kan ik nu echt gonbegeleidin geven. Voor 1 jongetje is het gewoon onderwijs veel te moeilijk dus heb ik een schriftje gevraagd en maak ik nu eenvoudige oefeningen voor hem. Het leuke is als ik nu de klas binnenkom doet hij al teken dat ik naast hem moet zitten en bladert altijd direct door zijn schriftje met oefeningen dat ik voor hem gemaakt heb. Hij kan zich ook langer concentreren nu de oefeningen meer op zijn maat gemaakt zijn. Het is ook supergrappig als je een klas binnenkomt gaan alle leerlingen recht staan en zeggen ze goodmorning teacher en dan ik goodmorging class please sit down. Het is precies zoals in de films. Het Engels geven loopt ook behoorlijk vlot. Al speel ik nu vooral veel spelletjes zoals galgje, pictionary, ... Nu hebben ze 2 weken examens en hierna ga ik les geven over Belgie en nog meer spelletjes proberen te spelen.
In de mr school ben ik tot de conclusie gekomen dat mijn laatste dag al op 24/12 is daar ze een maand wintervakantie nemen. Dit was wel even schrikken omdat dit toch maar 5 dagen meer is, aangezien ik enkel op donderdag en vrijdag naar deze school ga. Doordat ik daar zo vroeg stop kan ik op de Swangina academy nog een paar dagen rond kunst werken met de verschillende klassen. Om hun klasmuren wat op te vrolijken want nu komt de verf gewoon van de muren. Ik stelde dit vandaag voor op school en het is goedgekeurd. Dus hier zal ik alvast wat van jullie sponsergeld in investeren.
Gisteren had ik normaal gezien arttraining op school maar Krishna had mij verteld dat er strikes zouden zijn en dat het niet veilig was om de bus te nemen naar Thimi. Daarop besloten Juliette en ik een gezellig dagje Bhaktapur te houden. Toen we in het centrum waren was alles gesloten echt een raar zicht ik zou het bijna niet meer herkennen.
Dit komt doordat een boze Maoistische (een partij die buiten de regering staat) leider die heeft besloten dat alle winkels, scholen en openbaar vervoer in heel Nepal gesloten moeten blijven voor een dag. En als ze dit niet deden dan werden ze geslaan en geschopt ( dit zag ik op het nieuws savonds) er werden ook zaken in brand gestoken. Maar hier in Bhakatpur bleef het rustig. Als ik meer info vroeg in mijn gastgezin antwoorden ze hier niet echt op. Vandaag ging ik werken en op school aangekomen bleken de leerkrachten wel aanwezig maar geen kinderen. Het was een holiday zeiden we op school. Toen ging ik naar mijn andere school maar ook daar geen leerlingen en de leerkrachten kwamen gewoon even naar school om hun handtekening te zetten en gingen dan terug naar huis, maar zo worden ze vandaag toch gewoon betaald. Daar zei de principal dat er een teachers strike was. Dusja dan ging ik maar naar Bhaktapur en deed er mijn winterinkoopjes. Ik ging met Juliette ook naar de tailor om mijn 2de kurta te laten maken. want deze zijn echt leuk om te dragen.
Woensdag ga ik terug naar een bruiloft. Deze keer een boedhistische trouwceremonie en op zondag ga ik naar een hindoeistische trouwceremonie. Echt super om dit allemaal te mogen meemaken.
Deze morgen liep ik door de straten van thimi en hoorde ik plots de macarena echt super en nu in het internetcafe is het james blunt en liedjes uit de titanic echt grappig.


Ik heb ook wat nieuwe fotos geplaatst op mijn picasa. Fotos van mij in kurta en sari zijn voor de volgende keer.

xxx jana
ps sorry dat ik soms wat warrig schrijf en van de hak op de tak spring maar dit is omdat ik jullie zoveel wil vertellen ...